مدح و شهادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها
امشب به سبک کرب‌و‌بلا گریه می‌کنیم هـمـراه سـیِّـد الشُّـهـداء گـریـه می‌کـنـیم صاحب زمان گرفته عزا گریه می‌کنیم از داغ روح صبر و وفـا گریه می‌کنیم مـثـل تـمـامـی عـلـمـا گـریـه مـی‌کـنـیـم آقـا بـبـیـن که با رفـقـا گـریـه می‌کـنـیـم امـشب به یـاد عـمِّـۀ سـادات مـضطـرم گـریه کن مصیبت و غـم‌های خواهـرم شد کهـنـه پیـرهن همۀ عـشق و بـاورم مثل غروب غـصِّه و غـم فکر معجـرم راوی قــصِّـه‌هـای غـــریــبـی دلــبــرم هجـران سر آمده به خـدا گریه می‌کـنیم در زیـر آفـتـابـم و مـثـل تو تـشـنـه لب جان دادن شبـیه تو شیـرین‌تر از رطب از دوریِّ تو زینب غـمـدیـده کـرده تب یک‌سال و نـیـم زنـدگی بی تـو العـجـب کردم شکایت از غم هجران تو به رب با حـق به یـاد فـاصله‌ها گـریه می‌کـنیم یـک‌سال و نـیـم درد جـدایی کـشـیـده‌ام حالا ببـیـن چـگـونه کـنـارت رسـیـده‌ام هرگز عجـیب نیست اگـر قـد خـمـیده‌ام آخـر بـه روی نـیــزه سـر یــار دیـده‌ام چوبی به لب نشست و لبم را گــَزیده‌ام ای زینبی بدان که کجا گریه می‌کنیم؟! جایی که از حـسین بخـوانیم کـربلاست مهـمان روضۀ غـم گـودال تو خـداست دارم یقـین که مادر ارباب پیـش ماست هـمراه دخـترش شده تب دار نیـنـواست شیب الخضیب غصِّۀ زهرا و مرتضاست آهـی کـشـید مـادر و ما گـریه می‌کـنـیم آهـی کـشید و زیر لبـش گـفت یا حسین دیدم که می‌زنی گل من دست و پا حسین دشمن سر تو برده روی نیـزه‌ها حسین زینب کجا و بـزم حـرامی کجا؟ حسین چوب است مزد قـاری قـرآن ما حسین ما تا ظهور عـدل و صفا گریه می‌کنیم |